وقتی بیمار در خانهای باشد، انگار همه چیز از کار میافتد؛ دارو میشود مهمترین دغدغه و سلامتی، تنها خواستهی خانواده. اما در ایرانِ امروز، همین نیاز حیاتی دارد به کالایی لوکس تبدیل میشود. حذف ارز ترجیحی و جهش نرخ ارز واردات دارو، بحران نایابی و گرانی را به اوج رسانده و هزاران خانوار، بهویژه طبقهی کارگر و بازنشسته، را تا مرز انصراف از درمان پیش برده است. در این شرایط، سلامت دیگر حق نیست؛ امتیازیست که تنها برای داراها قابل خریداریست…