گوسفندان بیش از ۱۱ هزار سال است که با زندگی انسان‌ها در هم تنیده‌اند. علاوه بر تأمین گوشت، اهلی‌سازی آنها موجب شد که انسان‌ها از شیر سرشار از پروتئین آنها تغذیه کنند و با پارچه‌های گرم و مقاوم در برابر آب که از پشمشان تهیه می‌شد، پوشیده شوند.
مجله اینترنتی باستان شناس : حال در این بررسی جدید، محققین با تحلیل ۱۱۸ DNA باستانی استخراج‌شده از بقایایی که قدمتی ۱۲ هزار ساله دارند و گستره‌ای از مغولستان تا ایرلند را در بر می‌گیرند، به نتایجی دست یافتند که اخیرا در ژورنال Science منتشر شد.
قدیمی‌ترین منطقه‌ی گله‌داری گوسفند در این بررسی، در مرکز ترکیه قرار دارد و دارای ژن‌هایی‌ست که به نظر می‌رسد نیای جمعیت‌های بعدی در منطقه‌ای گسترده‌تر باشند. این یافته تأیید می‌کند که منشأ گوسفندان اهلی به رام‌سازی و شکار قوچ وحشی (موفلون) در بیش از ۱۱ هزار سال پیش در بخش غربی هلال حاصلخیز شمالی بازمی‌گردد.
بر اساس نتایج، تا ۸ هزار سال پیش، کشاورزان اروپایی گله‌های خود را به‌طور هدفمند انتخاب می‌کردند، به‌ویژه برای ژن‌های مرتبط با رنگ پوشش. بدین ترتیب، ما با قدیمی‌ترین شواهد از تأثیر انسان بر زیست‌شناسی یک گونه دیگر رو‌به‌رو هستیم و نشان می‌دهد که دامداران اولیه، همانند کشاورزان امروزی، به زیبایی و ویژگی‌های غیرمعمول در حیوانات خود توجه داشتند!
ژنی که بیشترین انتخاب بر روی آن اعمال شده بود، ژن KIT بود، که با رنگ پوشش سفید در طیف گسترده‌ای از دام‌ها مرتبط است. همچنین، تا آن زمان، ژنوم‌های نخستین گوسفندان اهلی در 《اروپا》 و مناطق شرقی‌تر، ازجمله 《ایران و آسیای مرکزی》، از یکدیگر متمایز شده بودند. با این‌حال، این جدایی پایدار نماند، زیرا انسان‌ها گوسفندان را از جمعیت‌های شرقی به غرب منتقل کردند.
نخست، هم‌زمان با گسترش نفوذ فرهنگی انسان از شهرهای اولیه بین‌النهرین، شاهد حرکت ژنوم گوسفندان به سمت غرب هلال حاصلخیز در حدود ۷ هزار سال پیش هستیم.
دوم، ظهور مردمان چوپان در استپ های اوراسیا و گسترش آنها به سمت غرب در حدود ۵ هزار سال پیش، جمعیت اجدادی اروپایی و فرهنگ آنها را عمیقا دگرگون کرد. این روند، ساختار جمعیت انسانی را تغییر داد، به عنوان مثال، اجداد مردم بریتانیا را حدود ۹۰٪ تغییر داد و نیای زبان هندواروپایی را معرفی کرد.
نظرات کاربران